Duimen of
Denken?
Deel 1 van 7
Door Peter
Verellen
Duimen voor een goede afloop is al iets,
maar …
In de tekst, hoe het ooit begon,
schrijf ik dat elk individu één deeltje bezit van God, en dat is waar, maar,
dat doe ik vooral om er iedereen in te betrekken. Iedereen even waardig, maar
ook hier is er meer aan de hand. God heeft iedereen één deeltje gegeven, in het
oorspronkelijke plan. Misschien een eigenaardige vergelijking die ik nu maak,
en toch zit er waarheid in het volgende. De Schepper als aannemer van onze
planeet. Een bouwheer kan niet overal zijn, dus stuurt hij iemand, zeg maar de
geschikte vakman, om een probleem op te lossen. Hij gaat niet neerdalen of
zoiets, wel gaat hij voor een oplossing zorgen en dat komt er dus via meer ontwikkelde
wezens, dan wij momenteel zelf zijn. De buitenaardsen, omdat zij het kortste
bij ons staan. Hier grijpt God dus in via de kosmos.
Ten tweede en de reden van dit schrijven
is de “herverdeling” van Goddelijke Oorsprong. Het is niet één op één meer. Als
het zo zou blijven, kregen we het met een minderheid van “ontwaakten” niet meer
op de rails. Wetende ook, dat er nog bewust “negatief” gedacht en gehandeld
wordt, rechtstreeks door diegenen, die ons ten gronde willen richten, zouden we
louter qua aantal aan het kortste eind blijven trekken. Nu zijn we bezig aan
een letterlijk andere status en dat is waar de “hoogste” de meeste macht heeft.
De “hoogste” is nu de “sterkste”. Jouw Goddelijk deel is nu wel een duizend-,
een tienduizend-, een honderdduizendvoudig deel, wie zal het zeggen? Hoe hoger
je frequentie op de moment, hoe hoger je inbreng op het goede verloop. Met de
lage energieën, wordt geen rekening meer gehouden, het is dus nu “de tijd”, om
er met de “positief denkende” tegenaan te gaan. De bewust “negatieven” gaan,
door de verschrikkelijke “hoofdpijn”, die ze zullen krijgen, hun aanval moeten
staken. Dit is weer geen straf, slechts een “spiegel van waarheid” die hen
voorgehouden zal worden. Ze krijgen dus “ogenblikkelijk” terug binnen wat ze
willen doorsturen. Instant karma zeg maar. Voor de anderen, die ik de
ontwaakten noem en nog vele anderen, die op het punt van inzicht staan en ook
uit hun slaap zullen gewekt worden, is het nu zaak om deze “gebundelde energie”
verstandig en vooral “bewust” te gebruiken.
Er zijn twee mogelijkheden om dat te
doen. Het visualiseren met intentie en de kracht van de ompoling. Uiteraard ook
met intentie. Het is de intentie, van eender welke bewuste handeling dan ook,
die het zijn kracht zal meegeven. Het visualiseren, kan zijn, dat je de zaken
bewust voorstelt, zoals je ze zou willen, in de komende dimensie. Hier zijn
“geen grenzen”, die leggen we namelijk zelf. Zolang het scheppend en van louter
positieve oorsprong is, zijn de limieten nu nog ongekend.
De kracht van ompoling is zeer eenvoudig,
doch uitermate sterk. Graag geef ik hier een voorbeeld van. Wat er ook zou
kunnen gebeuren, afblokken met een krachtige Neen! Als voorbeeld haal ik er
graag enkele aan. Neen ! Onze aarde zal niet overgenomen worden, het zal hen
niet lukken. Neen, het zal niet gebeuren. Neen, de onderdrukking zal niet
blijven duren. Stuur zoveel “bewuste” blokkeringen de wereld in als je zelf
wil. En eindig steeds met een positieve noot. Neen, want het komt goed, dus dat
wordt. JA ! Alles komt goed. Ja, we gaan naar een Gouden Tijd. Ja, we gaan naar
een ongekende vrede en welvaart. Ja, ja, ja. Indien je daar op begint te letten
en toepast op alles wat je hoort, ziet of leest en zelf denkt, wordt het een
hobby op zich. Ik laat geen enkele gedachte die ik hoor, lees, zie of denk de
revue passeren voor ik ze “gescand” heb met mijn neen, ja- indicator. Geen
enkele. Nooit. Deze nooit, wordt dan. Altijd! Altijd ga ik voor het goede. Noem
het zoals je wil, maar besef ten volle dat dit de sterkste energie is op de
moment, ons ooit gegeven. In mijn denken, is het de Goddelijke Vonk maal
oneindig. Jij maakt deze vonk momenteel zo groot als je zelf wil, denkt of kan
bevatten.
Nogmaals, er zal niet gebeuren wat je
wil, maar wat je denkt. Indien deze samenlopen, is het goed en versterken ze
mekaar nog. Indien je zou, en nu haal ik een verkeerd voorbeeld aan, ook om het
van zijn energie te ontnemen. Iets, dat “sommige mensen” vroeger wel eens
foutief gebruikten. Bijvoorbeeld bij het afleggen van een examen. Je “wilt” er
door zijn, maar je “denkt”, dat het niet gaat lukken. In dat geval kan je beter
thuisblijven. Je denkt, dus je vraagt, om niet geslaagd te zijn. Deze tool was
ons vroeger zo goed als ongekend. Ik zeg hier niet, dat jij het niet wist, maar
de algemene bevolking, wist het niet of gebruikte het verkeerd, met het gekende
resultaat. Om het zachtjes uit te drukken: De wereld is veel van zijn
pluimen verloren. Indien je het niet weet, zou je er nog vanaf kunnen
komen, met de vlag van de onschuld. Iets niet weten is in vele gevallen niet
erg. Je weet het niet en dus zal er niets gebeuren, want je doet niets. In het
aangehaalde voorbeeld is het toch net iets anders. Je weet het niet, maar je
doet wel degelijk iets. Alle dagen opnieuw en al een heel leven lang “doe” je
iets. Bewust of onbewust, je doet wel degelijk iets. En dat iets is “het
programmeren van je gehele leven”. Denken. Weer zo een “eenvoudig” woordje.
Gewoon denken. Niettegenstaande het zo
een eenvoudig woord is, zou ik het toch graag samen ontleden. En indien het
niet stoort, er enkele voorzetsels bij zetten, om de betekenis ervan te
benadrukken. Na-denken. Indien ik onze gekende woordenschat exact interpreteer,
klopt deze betekenis al niet met hoe we het zeggen. Voor en na. Kent iedereen. Voor
een “gebeurtenis” en na, een
“gebeurtenis”, of nadien. Nadenken zou dus betekenen, dat we over iets denken
nadat het is gebeurd. Juist? Stel je even voor dat ik jou een rekensom laat
oplossen. Dan ga je daar toch over nadenken. Juist? Ga je dan denken nadat je
de som hebt opgelost? Lijkt me sterk, omdat je de uitkomst al gevonden hebt.
Het woordje “na” is niet juist in onze taal, tenminste niet als we bedoelen,
wat ik net als voorbeeld aanhaalde. Het is dan correcter om te zeggen tijdens,
terwijl of nu-denken. Je denkt nu, over een oplossing. Nadien is het niet nodig
om er over te denken. Nadenken zou dan betekenen, dat je denkt, over iets dat
al gebeurd is. Kan dat? Natuurlijk wel. Dubbelchecken noemen ze dat dan. Er is
iets gepland en nadien denk je nog eens alles na. Hebben we alles correct
gedaan, om tot het beoogde resultaat te komen. Dubbelcheck. Belangrijk om te
doen. Wanneer later deze tekst geschreven is, ga ik hem na-lezen om de
schrijffouten er uit te halen. De planning, hierboven aangehaald, zou dan
kunnen voor-denken genoemd worden, want dat is letterlijk wat je doet, wanneer
je iets wil “plannen”. Denken op voorhand. Een idee dat je te binnen schiet zou
je dan iets be-denken kunnen noemen. Ge-denken. Denken over diegenen die ons
zijn voorgegaan. Dat kan ook op een triestige en op een vrolijke manier. In
tijden van rouw mag er pijn en gemis gevoeld worden. Werk een rouwproces nooit
tegen, maar laat alle emoties de vrije loop. Nadien kan er dan terug met een
tevreden gevoel, blij van deze mens ooit gekend te hebben, en slechts met de
overblijvende mooie momenten, aan terug-gedacht worden. Indien je beseft, dat
jouw denk-energie, hen toekomt zou het ook veel logischer en veel eenvoudiger
zijn, om dan met een glimlach aan hen terug te denken. Denk aan hen zoals je
geleefd hebt met hen. Een doordenkertje, dat laatste. Nog een soort van denken.
Door-denken, dat letterlijk nemen, zou betekenen, dat je door de situatie heen
denkt. Je denkt er “door” dus de situatie kan niet anders dan opgelost geraken.
Dat zou je dan, het denken kunnen noemen van.
Ondanks-alles-ga-ik-voor-een-oplossing-denken. Ik ga er door, en niets of
niemand houdt mij tegen. Dat soort instelling dus. Indien je zin hebt, kan je
de oefening afmaken, door er alle voorzetsels die je kent voor te zetten en te
kijken waar je dan uitkomt. Doe zoals ik en op een “kinderlijk” eenvoudige
manier ga je nog vele verschillende soorten denken ontdekken, in je eigen
“denken”. Boven-denken, zou je dan positief denken kunnen noemen, want via je
positieve denken kom je hoger uit, of boven waar je nu bent. Onder-denken zou
je dan negatief denken kunnen noemen, want via je negativiteit kom je lager
uit, dan waar je nu bent. Met waar je bent, kan ik bedoelen met een te behalen
situatie, zoals in een examen of iets dergelijks, en ook, veel belangrijker
toch, de behaalde graad van trilling of zoals ik ze zo graag noem, de
frequentie waar je momenteel bent. Waar je letterlijk thuishoort zeg maar.
In de vele mogelijkheden die er zijn zou
ik er graag nog drie aanhalen. Deze drie zijn heden ten dage zo krachtig, zo
belangrijk en zo bepalend te noemen, voor de dagen die nu nog zullen volgen.
Eerst en vooral moeten we van onbewust naar bewust leren denken, dat had ik
hier boven al gezegd, en toch herhaal ik het graag nog eens. De bewuste kracht
is gelukkig veel sterker omdat je er “bewust” energie bij in steekt. Waarom is
het vele onbewuste negatieve denken dan zo krachtig geweest? Wegens de
herhaling. Neem een weegschaal en stel je korrels rijst voor. Bij het bewuste
denken gaat er misschien een kilo ineens in de schaal en bij het onbewuste
slechts één korrel. Zo is het vandaag tenminste het geval. Vroeger was het één
korrel per keer, ongeacht de gekozen “kant”. Vermits het doelgerichte, geladen
denken, slechts bij weinigen gekend was, ging het meestal korrel per korrel.
Deze vele korrels in dezelfde schaal hebben er voor gezorgd dat wij nog weinig
positief dachten. Met “wij” wil ik jou zeker niet “beschuldigen”. Het zou me
plezier doen, dat je zou vinden dat je hier zeker “niet” bijhoort. Het gaat
over het overgrote deel van de wereldbevolking “samen”.
Even over de volgende drie : (her)
Programmerend denken, creërend denken en niet-denken.
Wees je er ten volle van bewust, dat je
van bij je eerste ademhaling op Moeder Aarde bewust verkeerd geprogrammeerd
bent. Alles wat je ooit gehoord, gelezen of gezien hebt, is misschien helemaal
anders, dan datgene wat je toen geleerd hebt. Niettegenstaande vele titels en
hogere diploma's, ben je slechts opgeleid, geprogrammeerd dus, in datgene wat
“zij” belangrijk vonden dat je moest weten. Met “zij” bedoel ik hier de
“duisteren”, die ik al uitvoerig besproken heb. Waaruit heb je gestudeerd? Uit
de boeken die zij geschreven hebben. Welke boeken heb je dan gelezen? Alle
boeken die door “hun” controle zijn gegaan. Wat heb je gehoord? Datgene wat zij
wilden dat je zou horen. En wat heb je en zul je nog steeds zien tot de
duisteren hun kracht volledig ontnomen is? Juist. Wat zij willen dat je ziet.
Hoe en waar is dat begonnen? Bij je eerste schooldag. Toen je naar school mocht
om “bij” te leren. Hoe leren wij alles aan? Via symbolen. Toen je als jongeling
een appel zag getekend staan op een bordje met het onderschrift “appel” wist je
vanaf toen, wat een appel was. Je had het geleerd. Stel dat daar toen “banaan”
had gestaan, wat zouden wij dan zeggen tegen een appel vandaag? Juist ja,
banaan. En toch is het een appel, niet? Het is zoals je het indertijd geleerd
hebt, en dat is de waarheid. En vermits we het allemaal zo leuk vonden om op deze
manier woordjes aan te leren is het programmeren begonnen. Vanaf dag één.
De mensen die iets weten, of denken te
weten, zijn de moeilijkste om ooit van “gedacht” te doen veranderen. Zij
“weten” het, want ze hebben er hard voor gestudeerd en ze zijn er bovendien
voor gediplomeerd ook. Het is zelfs zinloos om ze proberen te wekken. Daarom
richt ik me graag tot jullie. Het is niet meer één tegen één. Je krijgt een
kracht, een energie en een mogelijkheid volgens je eigen frequentie. Verspil
geen energie aan de diepe slapers. Maak elkaar sterker en sterker. Daarom
schrijf ik wat jij nu leest. Ik maak mijn stelling hard, met een citaat uit de
bijbel, niet omdat ik daar aanhanger van ben, maar omdat het me nu net te
binnen schiet. “Zalig zijn de armen der geest”. Of soms nog erger : “Zalig zijn
de simpelen van geest”. Meestal in één zin, met wij arme zondaars, ... God zou
je komen helpen als je treurig en zwakzinnig bent en zo mak als een lam.
Vergeet het maar. God helpt diegenen die zichzelf helpen. Dan bedoel ik niet
vanuit het ego, om zoveel mogelijk te willen of om overal de beste te willen
zijn. Diegenen die zelfstandig “denken” krijgen de waarheid binnen. Of eerder
in een toestand van niet-denken, waarover later meer. Wanneer is je geest arm?
Of hier in een totaal verkeerde context gebruikt, simpel? Indien hij niet
geprogrammeerd is door anderen. Hij is niet “rijk” gevuld, hij is “arm” gevuld.
Dat is hier de zin en de betekenis van deze vervormde uitspraak. Of God zou
zeggen : Laat je eigen kennis even voor wat ze is. Ga rustig zitten en luister.
Vroeg of laat geef ik je het antwoord op je gestelde vraag. Laat het even
gebeuren, grijp niet in. Dat is een “arme” geest. Een geest in meditatie, als
je het zo zou willen stellen. Indien ik toch gediplomeerd ben, dan is het
logisch, dat ik geen vragen ga stellen . Dat zou het antwoord zijn van de diepe
slapers. Verstrek ze alle mogelijke informatie die je hebt, maar forceer echter
nooit. Wat iemand wil lezen, wordt nog altijd bepaald door deze persoon zelf.
Wat is ook een arme, een simpele of een mogelijke zwakke geest, of wordt hier
weer totaal uit de betekenis getrokken, zou ik beter zeggen. Een onwetende
geest. Toegeven dat je het niet zelf weet. Stel je voor, dat je zou gaan zitten
in meditatie om aan God te tonen hoe straf jij wel bent. Even laten zien wat ik
al allemaal weet. Hoe geboeid zou God naar je luisteren denk je? En hoelang
dan?
Ik schrijf graag en veel over God en toch
bedoel ik het niet altijd zo. Laat ons zeggen dat God soms te hoog gegrepen is,
voor de vragen die je zou kunnen hebben, over het leven. God weer even als
aannemer, de bouwer van onze wereld, of opdrachtgever van de bouw, wie zal het
zeggen? Stel dat ik geen namen ken, tot wie moet ik mij dan richten? Oei, dat
is niet gemakkelijk. Toch nog even in mijn spirituele schrifturen duiken, om
bij te leren. Weet je waarom ik dikwijls zeg dat ware spiritualiteit kinderlijk
eenvoudig is? Je moet helemaal niets kennen. Stel dat ik – figuurlijk
uiteraard – een loodgieter nodig heb. Hoe geraak ik daar
aan, zonder zijn naam te kennen? Heb vertrouwen in God. Indien je hem verteld
hebt, dat je bad lekt en dat je daar zelf niets aan kan doen, gaat hij je dan
een schilder sturen, wat denk je? Je vertrouwen in God moet wel zo groot zijn,
of je geloof, noem het weer zoals je zelf wil, dat je jouw lot, in zijn handen
durft leggen, in volle overgave, omdat jij weet, dat hij weet, wie of wat jij
nodig hebt. Stel dus een eerlijke en duidelijke vraag. Om dat te kunnen, heb je
stap één nodig, in je eigen programmatie. Jij en niemand anders bepaalt wat er
in je leven gebeurt. Je ego, je uitspraken, je handelingen, om er maar enkele
te benoemen, die of dat bepaal je helemaal zelf. Wat er in je denken gebeurt of
wie je toelaat, dat bepaal je helemaal zelf. Nu stel ik een vraag aan iedereen.
Hebben jullie dat ooit al gedaan? Indien je geen “gespecifiëerde toegang”
verleent, kan iedereen binnen. Dit is belangrijk. Indien je stap één overslaat,
dan zou ik voorzichtig zijn, met de uitspraak: Ik krijg dit of dat “door”. In
het verleden heb ik geschreven over het feit dat de “duisteren” net zo goed
over de Liefde kunnen praten als jij en ik. Ze kunnen er over praten en
schrijven zoveel ze willen en in naam van iedereen. Hoe kan je nu weten, dat je
met de “juiste” in gesprek bent? Door je te programmeren.
Positieve energie en krachten zullen mij
leiden en negatieve zullen mij niet raken noch deren. Ik word slechts gestuurd
door het Goede en dat alleen. Iets negatiefs zal mij direct alarmeren. Altijd.
Indien er iets negatiefs mijn denken zou willen bereiken, van wie of wat dan
ook, wordt het direct omgepoold, ik laat mij slechts boeien door het Goede, het
Liefdevolle en het Lichtgevende. Altijd.
Het lijkt eenvoudig en dat is het ook,
als voorbeeld van jouw eigen gemaakte mantra, zeg maar. Ik geef hier slechts
een voorbeeld, maar dit is nodig, vooraleer aan je eerste meditatie te
beginnen. Dit zijn mijn woorden, uiteraard kan je met je eigen woorden iets
maken, dat beter met je persoonlijkheid overeenkomt. Maak hem korter of langer,
doe weer wat je zelf wil, maar weet wel. Voor je deze indrukken, als zekerheden
bij jezelf gepland hebt, kan iedereen bij je binnen. Twijfel. Twijfel
veroorzaken in je denken, is al voldoende, om er de kracht en de energie uit te
halen. Handel. Ik ben de eerste om “mooie aanspreektitels” te gebruiken en te
spreken met twee woorden, alstublieft en dankuwel. Dit is echter geen vraag,
maar een toestand, als programmatie van jou in de kosmos. Stel dat ik
superbeleefd zou zijn en mijn vraag beginnen met: Lieve God, zou het
alstublieft mogelijk zijn dat, dit en dat … en hartelijk dank hiervoor. Dan zou
god bij zichzelf denken, natuurlijk is dat mogelijk, maar dat heb ik niet in de
hand, jij gaat over je eigen denken. Jij. Bedanken moet je me dus niet, want ik
heb niets gedaan. Ik kan hier niets in doen omdat ik je deze vrijheid van
denken heb gegeven. Hij zou je lief en vriendelijk vinden, maar niet kunnen
ingrijpen. Je zou het ook een commando kunnen noemen van jou naar jezelf toe,
noem het hoe je zelf wil. Weet, dat het nodig is, en zeker in deze
“wispelturige tijden”, om jezelf eerst te programmeren. Vanaf nu kan je iets “doorkrijgen” wat steeds
juist zal zijn. Jij hebt dus bewust de deur op slot gedaan voor diegenen, die
je liever niet zou tegenkomen. Indien je dus vanaf nu een vraag zou stellen,
moet daar zelfs geen titel bij. Vraag gewoon wat je nodig hebt. Geef toe dat je
het niet weet. Dan ben je even “arm” van geest en je vraag zal beantwoord
worden. Door de juiste kracht. Vanaf
nu kan je in iedere vraag terug supervriendelijk zijn, omdat de programmatie
een feit is. We zijn geen onbeleefde mensen, dus we blijven vriendelijk
uiteraard. Omdat ik dikwijls zelf niet weet, wie ik aan de “lijn” heb, begin ik
mijn gesprek graag met “lieve gidsen” en bedank ik uiteraard ook. Op den duur
heb je al een antwoord voor er een vraag gesteld is. Dat maakt mij blij in het
leven.
Lieve Lichtwerkers of Werkers aan het
Goede, toch nog eens duidelijk maken dat ik hier niemand wil bekritiseren of
iets beter wil weten, ik had gewoon het gevoel, dat ik dit met jullie moest
delen. Omdat je nu zeker bent dat je
enkel en alleen nog zult begeleid worden door het Licht en de Liefde is het de
moment, om een afspraak te maken, om met je gidsen te praten. Hoe leg je nu
contact? Weeral is het zeer persoonlijk, dus ik ga niet zeggen wat ik er bij
“voel”, omdat ik niet wil ingrijpen in het “geplande contact” dat jullie voor
mekaar hebben. Laat me eerst nog eens zeggen dat het niet de bedoeling is om
spelletjes te spelen. Ga je niet bezighouden met de cijfers van de lotto, om
maar iets doms te zeggen, maar om te beginnen is het wel nodig om even een
soort spel te spelen. De conversatie die zou kunnen ontstaan, waarom zeg ik
hier, zou kunnen? Dat hangt van je eigen geloof af. Niet het geloof in iets of
iemand, maar het geloof in dat wat je nu gaat doen. Vertrouw. De conversatie
die dus kan ontstaan, in wat ik nu ga zeggen, is wat ik het ja-neen systeem
noem. Gek dat ik dit hier uitleg, want het is ook één van je basiseigenschappen
als bewoner van de Aarde. Neem je voornaam in gedachten en stel dan de vraag :
Lieve gidsen, is “dit” mijn voornaam a.u.b. ?
Blijf even rustig ademen en voel wat er
gebeurt. Warmte, een rilling, iets anders. Stel de vraag nog eens en nog enkele
anderen waar je “ja” op krijgt. Stel er nu enkele waar je “neen” op krijgt.
Heel eenvoudig, een andere naam is dus automatisch “neen”. Indien je weet wat
de reactie is bij beide is het eerste contact gelegd. Iets voelen bij een “ja”
en niets voelen bij een “neen” is ook een gevoel. Het komt er op neer, dat jij
moet weten wat ja en neen is. Deze ja en neen hebben te maken met wat op deze
moment het beste zou zijn voor jou eigen ontwikkeling of de toestand van de
wereld. Dit gaat stap voor stap, en langzaam maar zeker, kan iemand daar zeer
bedreven in worden. Aan wie stel je nu deze vragen? Dat weet je soms niet.
Hangt van de gestelde vraag af. Hoe hoger de frequentie, hoe hoger de energie,
waar je mee te maken krijgt. Jij moet er zeker van zijn dat je de waarheid van
de juiste krijgt. Je bent dus steeds “in gesprek” met iemand die het kan weten.
Beter gezegd, iemand die het kan en zal weten. Krijg je geen antwoord is het
nog niet aan de orde. Ook dat is een antwoord. Het is momenteel nog niet voor
jou bestemd. OK, bedankt. Weinig mensen kunnen zich voorstellen hoe het voelt
om je vragen aan jezelf te stellen. Ook dat is mogelijk uiteraard. We zijn
onsterfelijk en hier al veel geweest. Wie vertrouw jij meer dan je Zelf? Indien
je deze toestand meemaakt kan je onmogelijk het gegeven “eenzaamheid” nog
begrijpen. Hoe kan je nu “eenzaam” zijn, indien je steeds bij jezelf bent? Ik
begrijp het alvast niet. Vrijheid?
Wordt vervolgd
