Heavenletter 1817:
Jouw
Verzonken zijn in het Absolute
Brief uit de Hemel
Brief uit de Hemel
Geplaatst 22 juni 2017
God
zei:
Het is net zo
onmogelijk voor jou om het spoor van de zegeningen te volgen als het onmogelijk
is om het spoor te volgen van wat jij interpreteert als geen zegen. Het is
simpeler en juister om alles als een zegen te accepteren. Simpeler en beter om
jouw begrip van een zegen te veranderen. Verander jouw definitie. Beschouw
alles wat er gebeurt als een zegen.
Maak geen
onderscheid. Als je valt, laat het een even grote zegen zijn dan als je weer
opstaat.
Er is veel wat
voor jou niet op een zegen lijkt maar dat is omdat je meer bij jezelf betrokken
bent als persoon dan als een Wezen. Als jij geen lichaam had en allen die je
lief hebt geen lichaam hadden en allen die je niet lief hebt geen lichaam
hadden, zou je iedereen met andere ogen bekijken. Alle problemen die je nu ziet
zouden er niet zijn. Alle opeenstapelingen van gedachten zouden er niet zijn.
Alle indrukken, gewenst én ongewenst, zouden er niet zijn. Welk verschil zou
het uitmaken als je bewust bent van jouw verzonken zijn in het Absolute? Welk
verschil zou iets maken als je het Grote Geheel ziet? En wat ís het Grote
Geheel wat je zou zien?
Je zou zien hoe
alles in elkaar past, niet later maar NU. Je zou kortstondigheid zien zoals het
is. Je zou niet langer verwachten dat een tel een eeuwigheid duurt. Je zou de
eeuwigheid beter kennen dan de palm van je hand. Je zou verzonken zijn in
Eenheid waar geen afstand, geen verdeling en géén niet bestaand gedachtegoed
bestaat. Er zou geen ingebeelde afstand tot de Eenheid bestaan. Er zou geen
verschil in wat dan ook zijn. Niets zou er toe zoen. Je zou een kwestie als
niet bestaand zien. Je zou zien dat het lichaam een of andere fantastische
opmaat was, waardoor je het Absolute kunt zien. Het was een niet bestaande
meetlat die je hoog hield.
In dit lichaam,
kun je tegenstellingen en vergelijkingen zien. Je ziet een streep tussen de
aarde en de Hemel terwijl er geen is, maar jij ziet het. Je ziet Veelheid
terwijl er alleen maar Eenheid is. En zie het onder ogen, je geniet van de
veelheid. Schaam je er níet voor. Je geniet van de soap-series en de geheimen,
de komedies en alle korte verhalen. Je geniet van de verzonnen verhalen en
waarom ook niet? Waar dient het anders voor dan om je te vermaken?
Je gaat door het
leven als een passagier in een trein die de scènes van het leven bekijkt en de
passagier projecteert zich in de scène waar hij langskomt. Zijn vingers kunnen
niet de palen van de hekken aanraken die hij ziet maar hij ziet zichzelf daar
niettemin. Hij ziet andere verzinsels over zichzelf en hij vergeet dat hij zich
in een trein bevindt die door het terrein gaat maar er geen deel van uitmaakt.
Hij vindt het
fijn om in het midden van het leven te staan. Hij vindt de actie van geloven
fijn dat hij maar een Menselijk Wezen is. Ik schrijf Menselijk Wezen met
hoofdletters maar hij schrijft het met kleine letters omdat hij niet helemaal
accepteert dat hij een Goddelijk Wezen is. Hij heeft zo vaak uit het raam van
de trein gekeken, dat hij niet zichzelf lijkt. Hij ziet enkel maar zijn
reflectie door en voorbij het raam en hij ziet zichzelf niet. Hij heeft niet
door dat hij slechts naar iets opkijkt. Hij denkt dat hij daar echt een acteur
is en hij speelt zijn rol volkomen.
En hij is zó
betrokken bij het drama dat hij de Ontwerper van dat alles vergeet, hij vergeet
dat hij toeschouwer is, hij denkt dat hij de doener is, hij denkt dat hij
alleen datgene beleeft wat hij met zijn ogen ziet, hij vergeet dat hij achter
zijn ogen is, hij vergeet dat hij meer is dan wat hij ziet, hij vergeet de
bedoeling om te herinneren.
vertaald door:
