De Duivel Zakte Af naar . . . . . Alaska?
Maandag 23 Juli,
2018 / Door Anna Von Reitz
Wij wonnen dus uiteindelijk onze zaak.Donald Trump zette teams juristen, archivarissen en historici op alle informatie die wij hem hebben aangeleverd en raad eens wat? Wij gaan vrijuit. Alles wat wij naar voren hebben gebracht is bewezen, nauwkeurig vastgesteld en ingebonden met een lint, volledig met alle onderzoek en jurisprudentie en historische documentatie. Beschouw dat zover als gedaan en voorbij.
President Trump weet nu --- ondubbelzinnig --- wat er mis is, wat het
spel is, wat het spel al geruime tijd geweest is, wie verantwoordelijk is en
van wat hij tot zo ver al gedaan heeft, hij maakt snel werk van de zaak. Maar hij kan dat niet alleen.
Zien jullie, hij werkt vanaf de “federale kant” van het hek. Hij heeft
onze hulp nodig die van de kant van de staten en de mensen komt om hem
halverwege tegemoet te komen. Ik heb al iedereen aangepord om zijn politieke
status te corrigeren en zich bij zijn Wetgevende Vergadering aan te sluiten,
dus zal ik dit onderwerp niet meer aanroeren. Althans niet vandaag.
Wat ik jullie zal vertellen is dat er een buitengewone “toename” is
geweest van miljonairs en miljardairs die contact hebben opgenomen met mij en
die beloofden om mijn werk te ondersteunen en het werk van The Living Law Firm
..... indien ..... (Anna: The Living Law Firm is
een losse vereniging van onderzoekers en niet-advocaten-advocaten en
gepensioneerde rechters die bijna 24 uur per dag werken om een einde te maken
aan de corruptie van onze commerciële en juridische systemen. The work runs
a wide spectrum— from international banking to individual foreclosures, from
international counterfeiting to land patents.
Het werk kent een breed spectrum - van internationaal bankieren tot individuele
faillissementen, van internationale valsemunterij tot landoctrooien.)
We zijn al eerder in de loop van de tijd dat we dit werk doen door
miljonairs benaderd. Op een of andere manier heeft niemand van hen het inzicht
om door te krijgen dat hun welzijn gekoppeld is aan het algehele welzijn van
dit land en dat hun vrijheid van zulke zaken als IRS (Internal Revenu
Service: een dienst voor het heffen van federale belastingen) pesterijen
verbonden is aan het grotere plaatje waarin iedereen bevrijd is van dezelfde
gesel.
In de plaats daarvan willen ze altijd een voor wat hoort wat. Jullie
doen dit voor mij en ik zal dat voor jullie doen .... altijd de zijweg, altijd
weer dat terugweg scenario, altijd weer die ieder-heeft-z’n-prijs houding.
Zelfs diegenen die hun geld geërfd hebben, hebben dezelfde egoïstische,
kortzichtige en enge blik.
De meesten komen om mij hun problemen met de IRS of andere “regelgevende
instantie” te laten regelen. Ik help hen. Ze beloven om een donatie te doen. Ze
vergeten dat. Ze horen bij de enkele van de rijkste in Amerika en ze doen
allemaal dezelfde dingen op dezelfde manier. Het is monotoon, vervelend en ja,
irritant.
Zo irritant dat ik spuug als ik hen zie komen.
Ze komen altijd opdagen met de verwachting dat ik helemaal lyrisch zal
zijn en ik voor hen kruip en hen vlei en bedel om geld. Ze scheppen altijd op
over hun laatste aanwinst, hun dure hobby’s, hun nieuwe auto, hun laatste deltavlieg
uitje naar Marokko.
Het is zo onaangenaam dat ik mijn Christelijke opvoeding erbij moet
halen en erg mijn best moet doen om hen als mensen te zien die in de problemen
zitten, die hulp nodig hebben.
Meestal lukt het mij wel.
Maar onlangs, sinds het bericht naar buiten is gekomen dat ik op de
juiste weg zit naar mijn doel en de feiten heb en gossie mijne --- ze had
gelijk --- nu staat er plotseling een aaneengesloten rij miljonairs, opgesteld
in rijen om zaken te doen.
Maar, ik vertel hen, er is hier niets te handelen. Iedere hulp die
jullie van mij krijgen is wat iedereen krijgt. Goed bestuur. Vrije markten.
Veilige banken. Een zinnig juridisch systeem. Bescherming van jullie levens en
jullie privé bezittingen. Weet je --- wat jullie nu geacht worden om te hebben, maar dat niet hebben.
Ze zien er allemaal teleurgesteld uit. Terneergeslagen. Wat? Er is geen
special ijsje? Geen achterkamertjes
vreugdedrankje? Nee.
Zij hebben niet genoeg begrip om te beseffen dat zonder de
grondbeginselen dat iedereen tot zijn recht dient te komen, zij ook lijden. Ze
gaan dus weg en zeggen meestal nog niet eens “Dank je wel”. Het komt zelden
voor dat ze me uitnodigen voor een lunch. Meestal blijf ik dan met de rekening
zitten --- nadat ze me uitgehoord hebben voor een advies over hun probleem.
Zien jullie wat ik bedoel? Egoïstisch. Kortzichtig. Eng. Wanneer dat is
wat veel geld hebben met mensen doet --- en blijkbaar doet het dat in het
merendeel van de gevallen --- laten we dan maar arm blijven.
Waarschijnlijk vanwege deze teistering van al die
doe-niets-zie-niets-geef-nergens-wat-om-behalve-om-mijn-pedicure miljonairs,
had ik vannacht een droom.
Lucifer kwam naar me toe en beloofde me alle geld en macht van de
wereld, wanneer ik voor hem zou buigen en hem aanbidden.
Ik zei: “Welk nut heeft geld voor mij? Op het moment dat ik het uitgeef
is het verdwenen. Zorg voor schoon natuurlijk water voor deze planeet. Dan
praten we verder.”
Maar natuurlijk is dat onmogelijk want alle oceanen zijn vervuild. Hij
keek net als die miljonairs. Zo
teleurgesteld.
Dus gaat de droom verder en ik ga in mijn droom door met mijn bezigheden
--- het huis poetsen en ramen wassen --- en Lucifer komt weer opdagen --- en
hij zegt: “Je hebt geld nodig om het werk te doen dat je op je hebt genomen. Ik
kan je de hele wereld geven. Alles wat je hoeft te doen is neer te buigen en me
te aanbidden.”
Ik lach hem toe. Hij ziet er uit als een jonge marinier. Hij is zo serieus.
“Ik ben niet echt in geld geïnteresseerd. Het komt binnen en het gaat er
weer uit. Breng me echte lekkere, frisse, zuivere lucht om te ademen --- lucht
met een heleboel zuurstof voor iedereen. Dan zullen we verder praten.”
Maar ook dat is niet mogelijk. Hij windt zich op met een rood hoofd en
ziet er echt boos uit, maar dan draait hij zich abrupt om en loopt weg.
Uiteindelijk, terwijl ik uitrust van mijn werkdag en door mijn mooie
schone ramen naar buiten kijk, komt hij weer opdagen.
“Wat is er voor nodig, jij koppige oude vrouw!” tiert hij.
“Ik heb je al een paar ideeën gegeven,” antwoordde ik welwillend en
schouderophalend.
Dit verbetert zijn stemming niet.
“Misschien zou je alle vervuilde grond kunnen opschonen en alle
geërodeerde aarde terugplaatsen op de juiste plaats. Dan zouden we verder
kunnen praten.”
Dit doet de deur dicht. Hij is nu echt heel woedend. Hij stampt door mijn
woonkamer, nijdig en briest.
“Iedereen aanbidt MIJ!” schreeuwt hij uit. “Iedereen!”
Ik zeg niets. Dat hoef ik ook niet. Duidelijk, niet iedereen aanbidt hem
. . . . anders zou hij zich niet zo dik maken, klopt hè?
“Geld,” zeg ik hem, “is een gereedschap --- net als een schop, of een
riek, of een gatenboor voor palen. En ik moet werken, dat is waar. Ik ben op
dit moment een beetje ontdaan, want ik wil door met mijn werk, maar hallo, ik
ben gewoon een arbeider. Het is de wijngaard van de Ware God. Hij zal de
gelegenheid hebben om mij alles te geven wat ik nodig heb.”
En dat deed de deur helemaal dicht. Hij draaide zich met een ruk om en
deed zijn oude wervelende trucje, maakte midden in mijn keuken een kleine
tornado en verdween in een rookpluim. De droom eindigde terwijl ik zuchtte en
alle papierwerk oppakte dat hij van mijn bureau blies.
Van al deze miljonairs en zelfs miljardairs die ik gesproken heb, wet ik
dat er niemand zoveel heeft bijgedragen als sommigen van de ouderen die
maandelijks $10 van hun sociale
uitkering schenken.
Welnu, uiteindelijk kunnen we waarlijk en absoluut zeggen dat alles wat we
gedaan hebben niet gefinancierd werd door welk bijzonder belang dan ook. Het is
allemaal gedaan met geld uit de koekjestrommel door Team Amerika en Team Wereld
--- gewone doorsnee mensen met beperkte middelen die een afweging maken en zich
aansluiten, stap-voor-stap naar een betere toekomst voor iedereen.
Anna Von Reitz
----------------------------
Bekijk dit artikel en
meer dan 1.100 andere op Anna’s website hier: www.annavonreitz.com
Het origineel is te lezen onder artikel 1151
– The Devil Went Down to . . . . . Alaska?
Om dit werk te
ondersteunen zoek de PayPal op deze website.
Toelichting:
Anna von Reitz is een rechter in Alaska. Geen federale rechter maar een
rechter die de grondwettelijke wetgeving van het Land volgt. Dat is een groot
verschil waarvan de meeste Amerikanen niet op de hoogte zijn, laat staan de
rest van de wereld en waaraan Anna tot nu toe meer dan 1000 artikelen heeft
gewijd.
U kunt zich afvragen: “Wat hebben wij als Europeanen daar mee te maken?
Dat is Amerika en wij wonen in Nederland/Europa!” Bestaan er wel zulke grote
verschillen in de wereld als het gaat over eerlijkheid en betrouwbaarheid en
rechtvaardigheid? En kwesties als vrede en vrijheid? Is het dan niet nuttig en
behulpzaam om over de grenzen heen te kijken, ook over persoonlijke grenzen?
Ik wens u allen veel inzicht toe en groet ik u met de meest vriendelijke
hartelijkheid.
Vertaling: Sjra Knippenberg
