Tijd Om Te Oogsten
Brief uit de Hemel
Geplaatst 17 maart
2017
God
zei :
Wat dacht je
dat het betekende toen je hoorde dat er een tijd is om te huilen en een tijd om
te lachen ? Dacht je dat er alleen huilen zou zijn ? En wat dacht je van een
tijd om te planten en een tijd om te oogsten ? Herinnerde jij je alleen de
planttijd en vergat je de oogsttijd ?
Jouw tijd om
te oogsten is gekomen.
Waar je ook
maar mee bezig dacht te zijn, je hebt in goede grond geplant, en nu ga je
oogsten. Maak je er maar klaar voor. Nu is het moment waarop de zaden die je in
de grond hebt gestopt vrucht gaan dragen.
Begin maar
eens door je boomgaard te lopen. Je zult de bloesems gaan opmerken. Ze komen
uit. Uit de bloesems komen de vruchten voort. De appels aan een boom beginnen
klein en dan groeien ze, en, voordat je het weet, zijn ze rijp. Juist nu is het
moment om naar buiten te gaan en de appels te plukken die je plantte en die in
gedachte aan jou, groeiden. Het zou jammer zijn wanneer je het niet doet.
Een boom vol
zegeningen groeit in je tuin. Misschien was je vergeten dat je die geplant had.
En misschien was je aandacht zozeer gericht op wat zou kunnen gebeuren, dat je
vergat om datgene te verzamelen dat voor jou bestemd is.
Groei, die
onvermijdelijk is, lijkt eeuwig te duren, maar dan opeens zijn de wijnstokken
gegroeid en druiven wachten erop dat ze uitgeperst worden tot wijn.
Je wilt toch
niet dat de appels en de druiven bruin worden. Ze wachten erop dat jij ze
plukt. Gun ze die vreugde dat jij hun buit ontvangt. Ze droegen hun fruit voor
jou, en ze steken nu hun takken naar jou uit.
En wanneer je
zoveel vruchten in je tuin hebt, geef je er van weg aan anderen. Dat is de zin
van geven. Dat is de betekenis van een heffing. Je weet dat je genoeg hebt om
te delen met anderen. Je hebt zoveel dat je over hebt. Je wilt toch niet onder
je boom zitten en alle appels zelf opeten.
Dus er is een
tijd om te planten, een tijd om te oogsten, en een tijd om te geven. Zo kweek
je vreugde.
Misschien
dacht je wel dat je een eindeloze berg aan het beklimmen was. Je bleef maar
klimmen maar je begon wel te denken dat je nooit de top van de berg zou
bereiken. Je begon te denken dat er geen top was om te bereiken.
Maar,
eindelijk, tenslotte, in een oogwenk, breek je door de wolken heen, en hier ben
je dan, met de hele schepping voor je, een stralende zon, Heaven in de palm van
je hand. En dan wil je je vreugde delen. In je eentje is niet leuk. Je wilt dat
anderen ook zien wat jij ziet. Je wilt het uitroepen en je vreugde delen.
De waarheid
is dat je alles wilt delen. Zelfs dat wat je voor jezelf houdt, zou je delen
wanneer je wist dat er genoeg was. Wanneer je in de verte kijkt op de top van
de berg, dan weet je dat je het uitzicht niet kwijt raakt door het te delen. Je
weet dat de anderen die komen ook hun vreugde op de top met jou zullen delen. Ze
zullen je vreugde doen kabbelen. Jullie worden allemaal golven van vreugde. Hoe
groot is jullie vreugde !
De reden om
te delen is niet om beleefd te zijn of altruïstisch. De reden om te delen is
omdat delen meer vreugde voortbrengt. Je zou werkelijk niet willen wensen om de
aarde voor jezelf te houden. Je zou het niet allemaal zelf willen hebben en
niemand om het mee te delen. Je zou je beroofd voelen wanneer je niemand had om
tegen te zeggen : " Kom, kijk. Zie wat Ik zie. Kom, neem ook wat. Kom met
me mee."
Dat zijn
prachtige woorden - Kom met me mee. En dus zeg ik ze nu tegen jou. Kom met me
mee.
vertaald
door: ancoterpstra
